میز غذای خانوادگی از اهمیت زیادی برخوردار است. کودکان نه تنها گرسنگی خود را سر میز غذا رفع می کنند، بلکه هم زمان خویشتن داری، ارزشهای خانوادگی، مهارتهای گفتاری و تعارف به میهمان را می آموزند.
ما آداب خاص غذا خوری از جمله چگونگی استفاده از قاشق و چنگال را به کودک خود یاد می دهیم ، اما در واقع آموزش آنها اهمیت غذا خوردن جمعی را به عنوان یک مراسم فرهنگی مشخص می کند.
وضعیت بدنی صحیح هنگام غذا خوردن را بیاموزیم
هنگام نشستن سر میز غذا خوری، بدن شخص باید حدود 10سانتی متر با میز فاصله داشته باشد، هر دو پا روی زمین و پشت او صاف باشد. پشت میز غذا خوری انداختن پاها بر روی هم درست نیست، زیرا با تکان دادن آن ضربه ای به میز و یا فرد مقابل وارد می شود.
در طول مدت غذا خورد پشت فرد باید صاف باشد. اگر کودک بخواهد به میز نزدیک شود، لازم است از کمر خم شود؛ او نباید شانه و پشت خود را خم کند، غذا باید به سمت دهان برده شود و خم کردن صورت به سوی غذا درست نیست. قرار دادن آرنج چپ روی میز و ساعد به دور بشقاب مانند آن است که از غذای خود محافظت می کنیم.
بهترین روش آن است که غذا با یک دست خورده شود، در حالی که دست دیگر روی زانو قرار گرفته است. قرار دادن مچ ها در لبه میز قابل قبول است.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
